Παρασκευή 1 Απριλίου 2016




Η κωμωδία είναι αναμφισβήτητα ένα πολύ δύσκολο είδος και αρκετά ευρύ για να κάνει ακόμα και τους πιο φανατικούς της να κοιτάνε με καχυποψία έργα με την επισήμανση "κωμωδία" κάτω από τον τίτλο τους. Φυσικά και όλοι δεν βρίσκουμε διασκεδαστικά τα ίδια πράγματα, ούτε έχουμε παρόμοια αίσθηση χιούμορ. Τι κάνει λοιπόν μια κωμωδία πραγματικά επιτυχημένη;



Γνωρίστε το Osomatsu-san, μια σειρά που μας συντρόφευσε από τον περασμένο φθινόπωρο κι έριξε την αυλαία του μόλις πριν λίγες μέρες. Αφορμή για τη δημιουργία τα 80 χρόνια από τη γέννηση του κυρίου Fujio Akatsuka, του αρχικού δημιουργού της σειράς, ενός δημιουργού που βραβεύτηκε πολλές φορές στην χώρα του, έγραψε αρκετά πετυχημένα έργα, ανάμεσα στους και manga σε braille, και αγαπήθηκε από το κοινό του αρκετά για να αφιερώσουν βραβεία για τους νέους mangaka στο είδος της κωμωδίας στο όνομά του[1].

Σε έναν από τους βραβευμένους του τίτλους και ιδιαίτερα αγαπητούς τίτλους στην Ιαπωνία, αφού πέρα από την αρκετά παλιά μεταφορά του σε anime το 1966, απέκτησε και μία νεότερη έκδοση το 1988, το "Osomatsu-kun" βασίστηκε η νέα αυτή έκδοση του περασμένου χρόνου. Με τους φίλους της έκδοσης του 1988 προφανώς αρκετά μεγάλους πλέον και ένα νέο κοινό που έχει συνηθίσει σε anime με εντελώς διαφορετικό σχεδιασμό και παρουσίαση τι θα μπορούσε να κάνει μια παλιά σειρά ανάμεσα νέες;

"Ίσως και τίποτα," θα μπορούσε να πει κανείς και η ανησυχία αυτή μεταφέρεται στους αδερφούς Matsuno που είναι όχι ένας όχι δύο αλλά έξι και μάλιστα εξάδυμα. Οι ήρωες της ιστορίας έχουν πλέον μεγαλώσει, έχουν πατήσει τα 20 και συνεχίζουν να μένουν με τους γονείς τους ως NEETs[2]. Την καθημερινότητά τους πλαισιώνουν κυρίως παλιοί τους φίλοι, χαρακτήρες της παλιάς σειράς, και ο καθένας φαίνεται να προχωράει με διαφορετικούς τρόπους αλλά και ρυθμούς με τη ζωή τους όμως οι σχέσεις τους με τους αδερφούς Matsuno φαίνεται να παραμένουν αναλλοίωτες μέσα στα χρόνια.


Με ένα αρκετά απλό και αφαιρετικό σχέδιο, που θυμίζει κάτι από τα παλιά, και όμορφα και απαλά χρώματα στο παρασκήνιο το Osomatsu-san θα μπορούσε να δώσει την εντύπωση ότι είναι μία σειρά φιλική προς όλη την οικογένεια, όμως η αλήθεια είναι πολύ διαφορετική από αυτό που φαίνεται. Λένε ποτέ μην κρίνεις ένα βιβλίο από το εξώφυλλο του και το Osomatsu πέφτει -και μάλιστα με πολύ δυνατούς κρότους- ακριβώς μέσα σε αυτή την περίπτωση συνδυάζοντας κωμωδία, παρωδία και ακόμη και δράμα, με μπόλικα χοντροκομμένα αστεία και αναφορές σε σύγχρονα έργα ακόμη και με τους πιο απρόσμενους τρόπους.

Ίσως τελικά το πρώτο πράγμα στη λίστα για μια πετυχημένη κωμωδία είναι να γνωρίζεις το κοινό σου και η σειρά φαίνεται να γνωρίζει το κοινό στο οποίο απευθύνεται πάρα πολύ καλά και δεν προσπαθεί καν να το κρύψει. Δεδομένου ότι ο τίτλος πάνω στον οποίο βασίστηκε έχει ως πυρήνα της ένα πολύ μεγαλύτερο ηλικιακά κοινό, πέρα απ' το ότι η σειρά έπρεπε να "ωριμάσει" αναπόφευκτα μαζί του, προφανώς ο πρώτος της στόχος θα ήταν να κερδίσει το ενδιαφέρον των νεότερων και όχι μόνο. Τα anime δεν είναι μόνο Ιαπωνική υπόθεση και έτσι η ομάδα παραγωγής είχε ακόμη ένα πρόβλημα στο κεφάλι της. Πώς θα κερδίσει εγχώριο και μη που δεν είχε καμία επαφή με τον παλαιότερο τίτλο; Η προσέγγιση τελικά γίνεται με τον πιο απλό και πιο ειλικρινή τρόπο και το Osomatsu συστήνεται με το άγχος του παλιού απέναντι στο νέο και το πρώτο επεισόδιο γεμίζει τελικά τις οθόνες με καταφανείς παρωδίες σύγχρονων επιτυχιών κλέβοντας αν όχι τις εντυπώσεις τουλάχιστον μπόλικα γέλια.



Ξεκινώντας με τον πιο εκρηκτικό τρόπο που θα μπορούσε να σκεφτεί κανείς, η ιστορία επιστρέφει στην κανονική της ροή σχεδόν σαν να μην είχε συμβεί ποτέ τίποτα και ακολουθεί τις καθημερινές περιπέτειες των εξάδυμων. Η σειρά διαλύει εξαρχής οποιαδήποτε αμφιβολία υπήρχε στους θεατές που δεν είχαν παρακολουθήσει τις προηγούμενες εκδόσεις της σειράς και πίστευαν ότι δεν θα μπορέσουν να παρακολουθήσουν σωστά τη νέα. Θα ήταν δύσκολο να περιγράψουμε ή να θεωρήσουμε δύσκολη στην παρακολούθηση μία σειρά που δεν έχει πλοκή, όμως αυτό δεν είναι πάντα απαραίτητα κακό. Οι έξι πρωταγωνιστές έχοντας θέσει ως νέο ξεκάθαρο και κύριο στόχο να βρουν επιτέλους μία δουλειά και να αποκτήσουν τη θέση που τους αναλογεί στην κοινωνία κάνουν κύκλο γύρω από τον στόχο τους και γύρω από τους εαυτούς τους και ταυτόχρονα αποστασιοποιούν τους εαυτούς τους από τους μικρότερους και παλαιότερους χαρακτήρες τους. Αυτό δίνει την ευκαιρία σε σεναριογράφους και σκηνοθέτη να δοκιμάσουν πάρα πολλά πράγματα, κυριολεκτικά πάρα πολλά πράγματα που κυμαίνονται από καθημερινές ιστορίες, σε ιστορίες στο διάστημα, gender-bender, συναισθηματισμούς αλλά και άπειρες εναλλαγές στο σχέδιο και στο κοινό να έχει μία ξεκούραστη παρακολούθηση της ιστορίας χωρίς ενοχές.

Μιλώντας για τη σχέση της νέας με την παλιά σειρά, όταν μια ιστορία τελειώνει πολλές φορές μπορούμε να σκεφτούμε τι μπορεί να έχουν απογίνει οι χαρακτήρες στο μέλλον. Με τους περισσότερους πρωταγωνιστές να είναι το πρότυπο της σκληρής προσπάθειας που αποδίδει καρπούς δεν είναι περίεργο που ο κάθε θεατής ή αναγνώστης πιθανότατα φαντάζεται ένα λαμπρό μέλλον για τον χαρακτήρα, το οποίο κέρδισε με την επίμονη προσπάθεια του. Τι γίνεται όμως όταν ο χαρακτήρας είναι το αντίθετο αυτού του πρότυπου; Το Osomatsu-san ρίχνει μια ματιά στη σύγχρονη ιαπωνική κοινωνία και τη κατάσταση των νέων σήμερα, το ταμπελάκι του NEET αλλά και τι έχει να προσφέρει η βιομηχανία των anime στο σημερινό κοινό ακολουθώντας μία εντελώς διαφορετική οπτική. Αναμφισβήτητα οι αδερφοί Matsuno έχουν ο καθένας τους τα δικά του ελαφρυντικά παρά την υπερβολική που διακρίνει τους χαρακτήρες του και σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσε κανένας να τους χαρακτηρίσει ανόητους. Όμως καμιά φορά το να είσαι πονηρός ή εφευρετικός δεν σημαίνει ότι είσαι απαραίτητα ιδιαίτερα έξυπνος και σίγουρα δεν είσαι απαραίτητα επιτυχημένος και τα έξι αδέρφια καταλήγουν να γλείφουν ο ένας τις πληγές του άλλου φοβούμενοι να κάνουν ένα παραπάνω βήμα.



Υπάρχουν πολλά διακριτικά στοιχεία που σκιαγραφούν εύστοχα τη σχέση των έξι αδερφών, με καταστάσεις που πολλά αδέρφια θα αναγνωρίσουν σε μικρότερη κλίμακα από τη δική τους καθημερινότητα, όπως και την αλληλοεξάρτηση τους και το άγχος τους απέναντι στην κοινωνία στην οποία ζουν. Πλην αυτού, το Osomatsu-san, παρά τον προσεγμένο σχολιασμό του απέναντι στην ιαπωνική κοινωνία του σήμερα, παραμένει αναμφισβήτητα πάνω και πρώτα από όλα κωμωδία. Εδώ θα έπρεπε να επισημάνουμε ότι για την καλύτερη κατανόηση της σειράς θα ήταν προτιμότερο ο θεατής να έχει μία ικανοποιητική επαφή με την ιαπωνική κουλτούρα, ειδικότερα σε τομείς ψυχαγωγίας, και να μπορεί να αναγνωρίσει τόσο νεότερους όσο και παλαιότερους τίτλους, έστω και ονομαστικά, για να μπορέσει να κατανοήσει καλύτερα τον κόσμο της σειράς. Παρόλα αυτά η ιστορία δεν διστάζει να βουτήξει και στον κόσμο του δυτικού κοινού που πλέον φαίνεται να έχει περισσότερη δύναμη συγκριτικά με το παρελθόν, με αρκετά επιτυχημένες παρωδίες γνωστών παλιών και νέων τίτλων όπως το SAW αλλά και το πρόσφατο Mad Max.

Η δημιουργική ομάδα πίσω από τη δημιουργία της σειράς εκμεταλλεύεται στο έπακρο την ελευθερία του κόσμου των χαρακτήρων τόσο από άποψη σεναρίου όσο και από άποψη σκηνοθεσίας και σχεδιασμού. Το απλοϊκό σχέδιο των χαρακτήρων παραμένει αρκετά πιστό στα αρχικά σχέδια του κυρίου Akatsuka βάζοντας όμως την υπογραφή των νέων δημιουργών. Τα εξάδυμα πλέον αρχίζουν να αποκτούν το καθένα τη δική του ξεχωριστή προσωπικότητα και τα δικά τους ξεχωριστά χαρακτηριστικά επάνω στο σχέδιο του εκάστοτε χαρακτήρα, στοιχείο που βοηθάει και τους θεατές να μάθουν να ξεχωρίζουν γρήγορα τα έξι αδέρφια αλλά και να υποδηλώσει ότι πλέον έχουν αρχίσει να διαφοροποιούν τους εαυτούς τους από τα υπόλοιπα αδέρφια σε χαρακτήρα και σε ενδιαφέροντα.



Η αφαιρετικότητα του σχεδίου, που είναι ελαφρώς πιο κοντά στα παλιά δυτικά πρότυπα, σώζει όχι μόνο χρόνο και χρήμα αλλά δίνει αρκετές δυνατότητες για αρκετές κωμικές σκηνές όταν τα χαρακτηριστικά αυτά αλλοιώνονται ενώ οι γκριμάτσες δίνουν και παίρνουν. Η διαφορετικότητα αυτή του σχεδίου δεν παραμένει ασχολίαστη από το πρώτο κιόλας επεισόδιο της σειράς αλλά και στη συνέχεια της αφού τα έξι αδέρφια μεταμορφώνονται σε bishounen[3] σε κάποια σκετς της. Οι πειραματισμοί βέβαια δεν σταματούν εκεί αφού δοκιμάζεται πιο σοβαρό σχέδιο, αρκετές παρωδίες κλασσικών τεχνοτροπιών αλλά και ένα live-action σκετς όταν το κομμάτι ενός επεισοδίου αντικαταστάθηκε μετά από απαίτηση του κοινού. Συνολικά, το ξεπερασμένο κατά τα φαινόμενα σχέδιο της σειράς, έχει μία πολύ πιο φρέσκια παρουσία ανάμεσα σε άλλες σειρές των τελευταίων ετών που φαίνεται να ανακυκλώνουν μη εμπνευσμένα και αρκετά κοινότυπα σχέδια χαρακτήρων.

Με όποιον δάσκαλο καθίσεις τέτοια γράμματα θα μάθεις λένε και στην περίπτωση του Fujita Yoichi ο κανόνας επαληθεύεται. Έχοντας βρεθεί για αρκετά χρόνια κάτω από το τιμόνι του Takamatsu Shinji (δηλώνω fan του χωρίς φόβο και πάθος) στη σειρά Gintama, όχι μόνο κατάφερε συνέχεια να πάρει το τιμόνι με μεγάλη επιτυχία, αλλά ανάμεσα στους δύο "μαθητές" του (με δεύτερη τη Yoshimura Ai), είναι πολύ πιο κοντά στην τεχνική και στο ταλέντο του στο κομμάτι της κωμωδίας και μπορούμε να πούμε ότι είναι ήδη άξιος συνεχιστής του, πράγμα το οποίο είχε ήδη αποδείξει και στη θητεία του ως σκηνοθέτης στη σειρά Binbougami ga!. Η συνεργασία του με τον Matsubara Shu (Series Composition, Screenplay) μπορεί άνετα να χαρακτηριστεί επιτυχία και να κάνει τους fans να αναμένουν για τη νέα επερχόμενη συνεργασία του το Φθινόπωρο στο Classicaloid[4] όμως η αναφορά στο Gintama δεν είναι τυχαία. Μπορεί ο Fujita να μοιράζεται αρκετά από τα χαρίσματα του Takamatsu, όπως και την τάση του Sorachi να μην ενδιαφέρεται για τη λογοκρισία όταν παρωδεί άλλες σειρές, αλλά αν κοιτάξουμε καλύτερα τα ονόματα των υπεύθυνων του screenplay πίσω από τον νεαρό Matsubara μπορούμε να ξεχωρίσουμε αυτό του πολύ πιο έμπειρου Michiko Yokote. Ο Yokote έχει δουλέψει και στο παρελθόν μαζί με τον Fujita στο anime Gintama, εκτός από την επιτυχημένη συνεργασία του με τον Takamatsu στο Ixion Saga DT έχει βάλει το έμπειρο χέρι του σε πολλές επιτυχημένες κωμωδίες: Genshiken, Hare+Guu, Senyuu, Sekkou Boys για να αναφέρουμε μερικές αλλά και σε σειρές όπως το Cowboy Bebop.



Με μία τέτοια ομάδα πίσω από τα κείμενα και στη σκηνοθεσία το studio Pierrot μάλλον είχε καταφέρει να βρει τη μαγική συνταγή αφού συνδύασε νέο αίμα με δοκιμασμένα άτομα του χώρου. Ακόμα κι έτσι είναι δύσκολο να καλύψεις όλα τα είδη χιούμορ σε μία σειρά, ωστόσο το Osomatsu-san παρουσιάζει από μόνο του αρκετή ποικιλία, αρχίζοντας με τις απλές αλληλεπιδράσεις των τριών αδερφών, συνεχίζοντας με παρωδίες και φτάνοντας σε πιο ωμές σκηνές χιούμορ με slapstick που ίσως δεν βρίσκεται μέσα στις προτιμήσεις όλων των θεατών. Αυτό ίσως θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ως μοναδικό ελάττωμα της σειράς μαζί με την τάση του να έχει αρκετές διακυμάνσεις στην ποιότητα των σκετς αλλά και της χαοτικής του φύσης που δεν θα απαντήσουν στις προσδοκίες όσων ψάχνουν ένα πιο "σοβαρό" είδος κωμωδίας.

Ο σκηνοθέτης όμως φτιάχνει τη σκηνή και οι ηθοποιοί φτιάχνουν το έργο και σε αυτό το κομμάτι οι επιλογές ήταν πιο δοκιμασμένες από ποτέ. Με τους Takahiro Sakurai, Kamiya Hiroshi, Nakamura Yuuichi, Fukuyama Jun, Ono Daisuke, Irino Miyu, Suzumura Kenichi και Endou Aya, συν άλλα έμπειρα ονόματα που εμφανίστηκαν ως guests στα επεισόδια και σίγουρα θα αναγνωρίσατε ένα αν όχι όλα από αυτά λίγα θα μπορούσαν να πάνε στραβά. Οι ίδιοι οι ηθοποιοί φαίνεται να διασκεδάσουν πρώτοι από όλους με τη σειρά και τους ρόλους τους παραδίδοντας μερικές από τις πιο δυνατές ερμηνείες τους κι έχουν μαρτυρήσει ήδη ότι δεν ήταν λίγες οι σκηνές που περιείχαν φράσεις που προέρχονταν από αυτοσχεδιασμούς, φτάνοντας μάλιστα σε σημείο να το παρακάνουν κατά την ηχογράφηση με ιδέες που προφανώς δεν έφτασαν ποτέ στο τελικό προϊόν.



Μπορεί το Osomatsu-san να μην έχει να παίξει το χαρτί της δυνατής πλοκής (ή του οποιουδήποτε ίχνους πλοκής), όμως οι ιδιόρρυθμοι χαρακτήρες του και η αναπάντεχη και χιουμοριστική φύση του υπερκαλύπτουν και με το παραπάνω το κενό. Έχοντας μία δυναμική παρουσία μέσα σε δύο αρκετά φτωχές σεζόν, μπορούμε να το χαρακτηρίσουμε άνετα έναν από τους πιο δυνατούς τίτλους του 2015 και ένα από τα καλύτερα δείγματα κωμωδίας των τελευταίων χρόνων. Είναι για όλους; Κατά τη γνώμη μου ποτέ μια κωμωδία δεν πρόκειται να ευχαριστήσει όλο το κοινό της αλλά στην περίπτωση του Osomatsu πιθανότατα να ικανοποιήσει τουλάχιστον ένα μεγάλο φάσμα της.

Το μόνο που μένει είναι λοιπόν να τη δοκιμάσετε. Η σειρά προκάλεσε ουκ ολίγες φορές με τα καμώματα της και θα πρέπει να αναζητήσετε το πρώτο και το τρίτο επεισόδιο της για να παρακολουθήσετε τα μη λογοκριμένα κομμάτια της που προκάλεσαν copyrights αλλά και κοινό. Την υπόλοιπη σειρά όμως μπορείτε να την παρακολουθήσετε επισήμως στο Crunchyroll όπου διατίθεται και για το ελληνικό κοινό.

Enjoyment: 9
Worth Watching: 8

1 σχόλιο:

  1. είναι όντως ένα από τα πιο αστεία που έχω παρακολουθήσει ως τώρα και ιδιαίτερη αδυναμία έχω στον Ichimatsu και τον Choromatsu.. Στον Choro επειδή όχι μόνο ο ηθοποιός φωνής του είναι ο Hiroshi Kamiya (που έχει κανει επίσης άλλους αγαπημένους μου anime χαρακτήρες) αλλά και επειδή ταυτίζομαι σε κάποια κομμάτια της προσωπικότητας του. ο Ichimatsu πάλι είναι επικύνδινος και αστείος και μερικές φορές τρομακτικός που μου αρέσει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή