Σάββατο 20 Φεβρουαρίου 2016




Μεταφερθείτε σε έναν κόσμο φαντασίας και... πολιτικών αναταράξεων.




Πολλές φορές υπάρχουν κάποιες σειρές που ενώ συναντάς διαρκώς μπροστά του τον τίτλο, κι ενώ ταυτόχρονα μπορεί να μη σου φαίνονται τόσο αδιάφορες όσο άλλες, για τον έναν ή τον άλλον λόγο επιμένεις να τις αγνοείς και να τις παραγκωνίζεις μονίμως για κάποια άλλη στιγμή. "Ίσως αργότερα, ίσως όταν θα έχω διάθεση για κάτι τέτοιο". Μία από αυτές τις σειρές ήταν για εμένα το Twelve Kingdoms. Λίγο ο αριθμός των επεισοδίων (45 ολόκληρα επεισόδια), λίγο που δεν προτιμώ πολύ συχνά σειρές φαντασίας και λίγο ότι δεν την είχε δει κάποιος γνωστός μου για να μου πει μια γνώμη, κατέληξε να βρίσκεται σε αναμονή για πολλά χρόνια.

Το Twelve Kingdoms είναι από μόνο του όμως μια ξεχωριστή περίπτωση. Με έτος προβολής το 2002, είναι βασισμένο σε μία σειρά Light Novels, κάτι το οποίο είναι υπερβολικά σύνηθες σήμερα αλλά, αν και όχι ανύπαρκτο, όχι συνηθισμένο στον ίδιο βαθμό για την εποχή του. Η σειρά έγινε αρκετά δημοφιλής στο δυτικό κοινό για να τολμήσουν να εκδώσουν τα βιβλία σε αγγλική έκδοση. Δυστυχώς το εγχείρημα αυτό ανέλαβε η Tokyopop (αιωνία της η μνήμη) κι έτσι αυτή η προσπάθεια δεν ολοκληρώθηκε ποτέ. Δημιουργός του έργου η Fuyumi Ono, συγγραφέας κι άλλων επιτυχημένων τίτλων που ακόμη κι αν δεν τα έχετε δει σίγουρα θα τα έχετε ακουστά όπως το Ghost Hunt και το Shiki.

Θα μπορούσαμε να πούμε να πούμε ότι η Fuyumi Ono είναι για τα κορίτσια ότι είναι ο Yoshiki Tanaka για τα αγόρια και ο παραλληλισμός δεν είναι και τόσο τυχαίος αφού οι δύο αυτοί δημιουργοί δεν είναι μόνο αρκετά κοντά ηλικιακά και συγγραφείς πετυχημένων τίτλων αλλά και δύο έργα τους, το Tweleve Kingdoms και το Arslan Senki αντίστοιχα, μοιράζονται αρκετά στοιχεία σε ένα ευρύτερο πλαίσιο με το πρώτο βέβαια να αγκαλιάζει περισσότερα στοιχεία φαντασίας και ίσως να είναι ελαφρώς πιο πάνω στην εκτίμησή μου σε κάποιους τομείς. Αρκετά όμως για τους δημιουργούς, ας επιστρέψουμε στην υπόθεση.

Με έτος προβολής, όπως είπαμε, το 2002, η παραγωγή αυτή του Studio Pierrot έχει ως πρωταγωνίστρια τη Nakajima Youko, μια συνηθισμένη μαθήτρια λυκείου που ζει μια μάλλον βαρετή ζωή και περιορίζεται από την εικόνα που θέλει να δείξει προς τα έξω. Η ζωή αυτή όμως θα αλλάξει όταν μία μέρα εμφανίζεται μπροστά της από το πουθενά ένας άνδρας ονόματι Keiki και της ορκίζεται πίστη. Πριν καλά-καλά η Youko συνειδητοποιήσει τι συμβαίνει, δέχεται επίθεση από δαιμονικά πλάσματα και καθώς προσπαθεί να ξεφύγει από αυτά εκείνη και οι φίλοι της μεταφέρονται σε έναν άγνωστο κόσμο.




Σε αυτόν τον κόσμο η Youko μαθαίνει ότι είναι βασίλισσα, προορισμένη να ανέβει στον θρόνο του βασιλείου Kei και πως αντίθετα με τους συμμαθητές της φαίνεται να κατανοεί τη γλώσσα. Τα πράγματα όμως δεν είναι τόσο απλά. Οι άνθρωποι στο μέρος που κατέληξαν χρησιμοποιούν συγκεκριμένο όρο για τα άτομα που ήρθαν από την άλλη πλευρά της δίνης της θάλασσας αφού κάτι τέτοιο ήταν γνωστό φαινόμενο και μάλιστα τους θεωρούν πηγή δυστυχίας. Έχοντας χωριστεί από τον Keiki τα τρία παιδιά καταλήγουν κυνηγημένα και βυθισμένα στην απελπισία καθώς δεν είναι σε θέση να υπερασπιστούν τους εαυτούς τους. Η παρέα τελικά χωρίζεται και κάθε ένας καταλήγει να ακολουθήσει διαφορετικό δρόμο.

Όπως ήταν αναμενόμενο και δεδομένου ότι η σειρά έχει έναν ικανοποιητικό αριθμό επεισοδίων αυτή είναι μόλις η κορυφή του παγόβουνου. Από εκείνο το σημείο και μετά η Yoko θα πρέπει να τα βάλει όχι μόνο με αυτούς που τη θέλουν νεκρή αλλά και με τον ίδιο τον εαυτό. Οι φοβίες όχι μόνο την κυνηγούν αλλά αντικατοπτρίζονται μάλιστα επάνω στο ξίφος της, το μόνο σύμβολο που αποδεικνύει την επιλογή ως βασίλισσα. Η Youko έτσι θα πρέπει να ταξιδέψει σε έναν κόσμο που ελάχιστα λειτουργεί όπως ο δικός μας και όταν το κάνει ακολουθεί συνήθως την πιο άσχημη πλευρά του αλλά και να διχαστεί ανάμεσα στην ευθύνη για έναν κόσμο που δεν γνωρίζει και τη ζωή της πίσω τη γη.

Σ' αυτό το σημείο να σημειώσουμε ότι η σειρά ξεκινάει μάλλον άτσαλα. Ακριβώς όπως η Youko βρίσκεται από το πουθενά σε μία θέση που δε θα φανταζόταν ποτέ, έτσι και ο θεατής εισάγεται σε αυτόν τον κόσμο χωρίς πολλές εξηγήσεις. Το concept σαν concept που ακολουθεί η σειρά πλέον είναι αρκετά γνώριμα, με έναν αδύναμο πρωταγωνιστή να μεταφέρεται σε έναν άλλο κόσμο όπου ξαφνικά γίνεται ο εκλεκτός, και αρχικά δεν παρουσιάζει καμία ιδιαιτερότητα. Θα χρειαστούν αρκετά επεισόδια ώστε αυτός ο κόσμος τελικά να πάρει μορφή μέσα από τους κανόνες και όλα όσα τον κυβερνούν για να αποκτήσει η σειρά ένα αρκετά πολιτικό υπόβαθρο.




Εμπνευσμένο έντονα από την κινεζική μυθολογία και τον κινεζικό πολιτισμό η ιστορία συνδυάζει μυθικά πλάσματα, υπερφυσικά στοιχεία, μάχες και πολιτική σε έναν κόσμο που για τον θεατή χτίζεται με πολύ αργούς ρυθμούς. Θα μπορούσε κανείς να κατατάξει το γεγονός αυτό στα αρνητικά της σειράς, ωστόσο ο ρυθμός με τον οποίο τροφοδοτείται στοιχεία για τον κόσμο ο θεατής προσφέρει στη σειρά μια πιο ρεαλιστική αίσθηση καθώς για παντογνώστης γίνεται συνοδοιπόρος στο ταξίδι της πρωταγωνίστριας και των υπόλοιπων πρωταγωνιστικών χαρακτήρων, μοιράζεται την άγνοια τους και βλέπει τον κόσμο της ιστορίας να χτίζεται λίγο προς λίγο μέσα από τα μάτια των χαρακτήρων.

Από τους πολέμους, τις εισροές μεταναστών και τις πολιτικές αναταράξεις στις κοινωνικές ανακατατάξεις και τους κοινωνικούς διαχωρισμούς και τη διαφθορά του κάθε συστήματος η ιστορία μεταφέρεται από βασίλειο σε βασίλειο (δυστυχώς χωρίς να καταφέρει να τα καλύψει όλα) όπου τα δεδομένα αλλάζουν ανάλογα με το άτομο που τα διοικεί. Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά κομμάτια είναι αυτό της εισαγωγής των half human (πώς λειτουργεί το κομμάτι της γέννησης στη σειρά είναι καλύτερα να το ανακαλύψετε μόνοι σας), πολιτών που είναι μισοί άνθρωποι μισοί ζώα οι οποίοι μπορούν να πάρουν τη μορφή και των δύο. Τα δικαιώματά τους είναι σχεδόν ανύπαρκτα σε ορισμένα βασίλεια ενώ σε άλλα παρόλο που αναγνωρίζονται από το ένα μεγάλο μέρος των πολιτών ή κάποιον ατόμων σε διοικητικές θέσεις δεν τοποθετούνται σε θέσεις εξουσίας λόγω της φύσης τους. Αλληγορία ή όχι είναι ένα από τα πιο δυνατά στοιχεία για να παρουσιαστεί ο χαρακτήρας κάθε βασιλείου.




Αυτό δε σημαίνει βέβαια αυτόματα ότι η ιστορία δεν πάσχει από προβλήματα στην αφήγηση. Οι ρυθμοί της όχι μόνο παρουσιάζουν διακυμάνσεις αλλά και η εναλλαγή από το ένα arc στο άλλο πολλές φορές μοιάζει σχεδόν ασύνδετη. Τον Aikawa Shou τον έχουμε αναφέρει και σε άλλες περιπτώσεις σε αυτό το blog. Γνωστός κυρίως μέσα από τη δουλειά του στο Full Metal Alchemist και το RahXephon τα κείμενά του έχουν αρκετά θετικά στοιχεία αλλά και τεράστιες αδυναμίες. Μία ανάμεικτη περίπτωση είναι και το Twelve Kingdoms. Το πιο έντονο παράδειγμα μέσα στην ιστορία είναι η εξιστόρηση της ιστορίας του Kirin του βασιλείου του Tai το οποίο είχε εξαφανιστεί μαζί με τον βασιλιά για αρκετά μεγάλο διάστημα. 

Η ιστορία αυτή συνδέει τον άγνωστο κόσμο της ιστορίας με τον δικό μας, έχοντας μία πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία για τη ζωή του kirin στη Γη, την αρχή του βασιλείου αλλά και για την κατάληξη του εξαφανισμένου Kirin το οποίο ζει ακόμα ενώ οι υπόλοιποι αναζητούν τα ίχνη του. Ωστόσο η ιστορία αυτή δεν αποκτά ποτέ ικανοποιητικό τέλος και μετά από την έντονη αίσθηση ότι θα παίξει καταλυτικό ρόλο σε μετέπειτα γεγονότα δεν αφήνει παρά μία πικρή γεύση στον θεατή αφού στη συνέχεια παραμένει μόνο σε μικρές αναφορές και όχι ως κομμάτι της σειράς. Η ιστορία αυτή μάλιστα είναι ένα ιδιαίτερο κομμάτι του Twelve Kingdoms. Δημοσιεύτηκε πρώτη, αρχικά ως ανεξάρτητη ιστορία κάτω από τον τίτλο "Demonic Child" αργότερα όμως προσαρτήθηκε στην ιστορία του Twelve Kingdoms με στοιχεία και αναφορές μέσα στη βασική ιστορία. Το αν θα μπορούσε να παραληφθεί αυτό το κομμάτι στο συγκεκριμένο σημείο που το εισήγαγαν θα μπορούσαν να το κρίνουν βέβαια μόνοι οι αναγνώστες των βιβλίων.

Όσα δεν καταφέρνει βέβαια η σειρά στην αφήγηση τα αναπληρώσει σε μεγάλο βαθμό στην ανάπτυξη των χαρακτήρων, ιδιαίτερα στο προτελευταίο και μεγαλύτερο arc του anime όπου πρωταγωνιστούν κυρίως τρεις κοπέλες, η Youko, η βασική πρωταγωνίστρια της σειράς, η Shoukei, πρώην αθάνατη και κακομαθημένη πριγκίπισσα και η Suzu μια κοπέλα από τον δικό μας κόσμο η οποία όπως και η Youko βρέθηκε στον άγνωστο κόσμο της ιστορίας και έχει βυθιστεί σε μια διαδικασία αυτολύπησης. Οι τρεις αυτοί χαρακτήρες λειτουργούν ως ένα εξαίρετο παράδειγμα για να αποδείξει κανείς ότι "strong female character" δεν σημαίνει απλώς ένας δυνατός γυναικείος χαρακτήρας που πέρα από την ιδιότητα της δυνατής πολεμίστριας παραμένει ένα άψυχο ή άβουλο πλάσμα χωρίς καμία ιδιαιτερότητα ή κάτι που να τον κάνει πραγματικά να ξεχωρίζει. 




Οι κοπέλες αυτές λοιπόν, με μοναδική εξαίρεση τη Youko, που ουσιαστικά δεν βασίζεται εντελώς στο δικό της ταλέντο στη μάχη, δεν είναι δυνατές πολεμίστριες, δεν είναι καν συμπαθητικές. Ξεκινούν το ταξίδι τους με μία διαστρεβλωμένη εικόνα τόσο για τον κόσμο όσο και για τον ίδιο τους τον εαυτό, θυμώνουν, ρίχνουν ευθύνες σε άλλους είναι αβέβαιες για το μέλλον και για τους γύρω τους, όμως μέσα από τις εμπειρίες τους και τους ανθρώπους που συναντούν στον δρόμο τους τελικά ωριμάζουν σαν άνθρωποι και στο τέλος καταλήγουν να είναι ενεργά πρόσωπα μέσα στις πολιτικές αναταράξεις που σείουν το βασίλειο του Kei.

Η εικόνα τους αυτή όχι μόνο προσφέρει μία βαθύτατη αίσθηση ρεαλισμού στις τρεις αυτές πρωταγωνίστριες αλλά τονίζει πόσο σημαντικό είναι πολλές φορές να βλέπεις τα πράγματα από μία διαφορετική οπτική γωνία αλλά και να εξερευνάς τον ίδιο σου τον εαυτό. Η δημιουργός δεν προσπαθεί να αποδώσει σε καμία, και περισσότερο στην πρωταγωνίστρια της, μία άψογη εικόνα χωρίς φόβους, αδυναμίες, οργή. Οι τρεις αυτές κοπέλες κάνουν κραυγαλέα λάθη, πολλές φορές σε εκνευριστικό επίπεδο, βιώνουν διαφορετικές καταστάσεις και τελικά βγαίνουν πιο δυνατές από τις εμπειρίες τους. 




Η γυναικεία παρουσία μάλιστα είναι αρκετά έντονη σε αυτή τη σειρά. Γυναίκες αναλαμβάνουν ποικίλες θέσεις, από τροφούς ως τη διοίκηση ενός βασιλείου, αφού εκτός των άλλων δύο εκ των τριών πιο δυνατών βασιλείων που παρουσιάζονται μέσα στην ιστορία διοικούνται από γυναίκες. Η σειρά καταφέρνει να παρουσιάσει μία τεράστια γκάμα γυναικείων χαρακτήρων, ίσως όχι τόσο εκτεταμένα όσο στις περιπτώσεις των τριών κοριτσιών, αλλά παρόλα αυτά αρκετά ικανά ώστε οι γυναικείοι αυτοί χαρακτήρες να μην περάσουν αδιάφορα μέσα στη σειρά για τον θεατή.

Σκηνοθετικά η σειρά κάνει φιλότιμες προσπάθειες να ξεχωρίσει παρόλο που η έλλειψη προϋπολογισμού είναι αρκετά εμφανής σε πολλά σημεία της σειράς και ειδικά στα τελευταία επεισόδια. Ο Kobayashi Tsuneo (Emma: A Victorian Romance, Midori no Hibi) στην καρέκλα του σκηνοθέτη προσπαθεί να καλύψει τα κενά με μία ενδιαφέρουσα χρήση της κάμερας, χωρίς απόλυτη επιτυχία και εντυπωσιασμό που παρόλα αυτά λειτουργεί μέσα στη σειρά. Οι λάτρεις του παλαιότερου animation θα λατρέψουν ωστόσο τα πιο κλειστά χρώματα αλλά και τις έντονες σκιάσεις από τις πτυχές των ρούχων και την κόμη των πρωταγωνιστών ως το παρασκήνιο που πολλές φορές γεμίζει από τη φύση και τις εικόνες των παλατιών.

Ο τομέας του ήχου ξεχωρίζει σαφώς περισσότερο καθ' όλη τη διάρκεια της σειράς. Υπεύθυνος εδώ ο Ryo Kunihiko του οποίου το έργο βοηθάει τη σύγκριση μίας πολύ νεώτερης σειράς με το Twelve Kingdoms. Ο λόγος για το Akatsuki no Yona στο οποίο ο εν λόγω κύριος έχει επιμεληθεί επίσης τη μουσική επένδυση ενώ είναι επίσης γνωστός μέσα από τη δουλειά του στο Tegami Bachi και στο Emma όπου συνεργάστηκε και πάλι με τον Kobayashi Tsuneo. Η σειρά ντύνεται με πιο παραδοσιακούς ήχους και πολύ όμορφα ακούσματα ξεκινώντας ήδη από το opening της και πολύ εύστοχη χρήση της μέσα στη διάρκεια των επεισοδίων.




Στο κομμάτι αυτό συμβάλλουν και οι ηθοποιοί με πολύ ζεστές και αξιοσημείωτες ερμηνείες τους. Από τη σειρά παρελαύνουν αρκετά πετυχημένοι ηθοποιοί που πολύ από αυτούς βρισκόταν ακόμη τότε στο ξεκίνημα τους. Πέρα από τον βετεράνο πλέον Koyasu Takehito και τον ιδιαίτερα αγαπητό Ishida Akira ανάμεσα σε άλλους ακούγονται o Suzumura Kenichi, η Yukana και πολλοί άλλοι γνωστοί ηθοποιοί ενώ όσοι ασχολούνται με αυτά θα ξεχωρίσουν ηθοποιούς όπως τους Yoshino Hiroyuki, Nojima Horifumi αλλά και Nakai Kazuya σε μικρούς ρόλους αλλά και ρόλους κομπάρσων. Ανάμεσα τους ξεχωρίζουν η Hisakawa Aya ( Mizuno Ami/Sailor Moon, Unohana Retsu/Bleach) στο ρόλο της πρωταγωνίστριας αλλά και η Houko Kuwashima (Sakagami Tomoyo/Clannad, Sango/Inuyasha) στο ρόλο της πριγκίπισσας Shoukei η οποία εκτός των άλλων ερμηνεύει υπέροχα το τραγούδι "Shihouka" που συνδέεται άμεσα με την ιστορία του χαρακτήρα της.

Έχουμε λοιπόν μία σειρά με αρκετές αδυναμίες στην αφήγηση κατά τη μεταφορά της και σίγουρα όχι χωρίς ατέλειες στην ιστορία της αλλά με έναν αρκετά ενδιαφέρον κόσμο και πολλούς και αρκετά καλά αναπτυγμένους χαρακτήρες, κυρίως γυναικείους χαρακτήρες. Όσοι αναρωτιέστε ακόμη αν πρέπει να το δείτε, προφανώς και ναι και ίσως να μην το καθυστερήσετε όπως εγώ. Η σειρά όχι μόνο είναι κλασικός τίτλος και φαίνεται να έχει εμπνεύσει αρκετά νεώτερα έργα αλλά έχει κι από μόνη της αρκετά να προσφέρει. Μην το καθυστερείτε, λοιπόν, αρκεί μόνο να μείνετε μαζί της μετά την πρώτη πεντάδα επεισοδίων για να βυθιστείτε στο ταξίδι των χαρακτήρων.

Enjoyment: 7.8
Worth Watching: 8.6 

0 comments:

Δημοσίευση σχολίου