Δευτέρα 19 Οκτωβρίου 2015




Βασισμένο στην ομότιτλη τριλογία μυστηρίου του Matsuoka Keisuke το Tantei no Tantei ήταν μία από τις πιο πολυαναμενόμενες σειρές της καλοκαιρινής σεζόν που μας πέρασε.

Η όμορφη κι απόμακρη Sasaki Reina (Kitagawa Keiko) εργάζεται σε ένα μικρομεσαίο πρακτορείο ντετέκτιβ ονόματι «Suma Research Agency». Ωστόσο τα καθήκοντά της διαφέρουν εντελώς με αυτά του συνηθισμένου ντετέκτιβ. Η Reina, με μοναδικό σκοπό να ανακαλύψει τον αμελή ντετέκτιβ που έδωσε τα στοιχεία της αδερφής της στον διώκτη της κι οδήγησε την αδερφή της στο θάνατό, γίνεται το μοναδικό μέλος της μονάδας Αντι-ντέντεκτιβ. Κύριος σκοπός της μονάδας αυτής είναι να ανακαλύψει ντετέκτιβ που εκτελούν παράνομες πρακτικές με μόνο σκοπό το κέρδος (όπως εκβιασμούς, καταχρήσεις, δόλιες μεθόδους κλπ) και παραβαίνουν τον κώδικα του επαγγέλματος. Μέσω αυτής της εργασίας ελπίζει η έρευνά της να την οδηγήσει στο άτομο που ορκίστηκε να ανακαλύψει όταν αντίκρισε το άψυχο σώμα της μικρής της αδερφής με μόνο σκοπό την εκδίκηση.

Μετά από αρκετό χρόνο σχεδόν άκαρπων προσπαθειών κι εντατικής εκπαίδευσης, οι τροχοί της ιστορίας αλλάζουν όταν μπαίνει στη ζωή της η Minemori Kotoha, μία νεαρή κοπέλα που αποζητά εργασία στο πρακτορείο όπου δουλεύει η Reina. Η Kotoha ξυπνάει παλιές μνήμες από την αδερφή της και η μοίρα τελικά αποδεικνύει ότι το παρελθόν των δύο γυναικών είναι πιο άμεσα συνδεδεμένο από όσο θα περίμεναν ποτέ.





Η σειρά ξεκινάει θίγοντας ένα αρκετά ενδιαφέρον θέμα, τα όρια που μπορούν να αγγίξουν οι πραγματικές ελευθερίες των μισθωμένων ντετέκτιβ αλλά και της αστυνομίας φέρνοντας στο προσκήνιο τους κανόνες που είναι ορισμένοι από το ιαπωνικό κράτος. Κάθε φίλος των αστυνομικών σειρών που σέβεται τον εαυτό του έχει απορήσει, διαφωνήσει ή ακόμη και εκνευριστεί τουλάχιστον μία φορά στη ζωή του με την ελευθερία που φαίνεται κάποιες σειρές να προσφέρουν στους χαρακτήρες τους να δρουν μέσα στα γεγονότα χωρίς καμία αναφορά στους κανόνες, τις διαταγές των ανωτέρων ή το νομικό δίκαιο και να προσπερνούν τέτοιες ενέργειες με μικρές επιπλήξεις ή σχεδόν καμία αναφορά. Εδώ βλέπουμε μία ιστορία βασισμένη σε έγκλημα που πήγαζε από αυθαίρετες ενέργειες και το θέμα αυτό απασχολεί ουκ ολίγες φορές τη σειρά όταν οι χαρακτήρες της φαίνεται να κλίνουν προς αντικανονική πορεία αλλά και τις μεθόδους που χρησιμοποιούν για φαινομενική διαφάνεια. 

Ο χαρακτήρας της Reina παλεύει αρκετές φορές ανάμεσα στο σωστό και το προσωπικό της μίσος που την κάνει να χάνει τον αυτοέλεγχό της και να προχωρεί σε μεμονωμένες ενέργειες χωρίς άδεια, οι οποίες κατά μεγάλο ποσοστό έχουν αρνητικές συνέπειες για την ίδια και τους γύρω της. Κάπως έτσι ο ψυχρός χαρακτήρας της πρωταγωνίστριας, μετά από έντονη κριτική αλλά και δυσάρεστα συμβάντα φαίνεται να συνειδητοποιεί ότι ο ατομισμός της έχει μάλλον το αντίθετο αποτέλεσμα από αυτό που ήθελε για να πετύχει τον αρχικό της στόχο ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που το περιβάλλον της αμφισβητεί τις μεθόδους που ακολουθεί.

Ίσως όμως το πιο ενδιαφέρον σε αυτή τη σειρά είναι η αναλογία των βασικών γυναικείων ρόλων συγκριτικά με τους ανδρικούς και ο χειρισμός τους. Για όσους παρακολουθούν συχνά αστυνομικό δράμα και συγκεκριμένα ιαπωνικό αστυνομικό δράμα δε θα είναι λίγες οι φορές που θα έμειναν δυσαρεστημένοι με την ελάχιστη παρουσία γυναικών μέσα σε αυτές τις σειρές που κατά κύριο λόγο παίζουν δευτεραγωνιστικούς ρόλους πίσω από τον ικανό πρωταγωνιστή σχεδόν σε ρόλο γραμματέως ή ακόμη χειρότερα ρομαντικού ενδιαφέροντος και δεσποινίδων σε απόγνωση όταν τελικά τις απαγάγουν. Εδώ οι ρόλοι αντιστρέφονται και έχουμε έναν ικανοποιητικό αριθμό γυναικών σε ρόλους-κλειδί για την υπόθεση ενώ οι άνδρες ηθοποιοί καλύπτουν κυρίως δεύτερους ρόλους. Η σχεδόν αντεστραμμένη αυτή αναλογία δίνει μία φρεσκάδα στη σειρά ενώ η πρωταγωνίστρια δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τον μέσο ντετέκτιβ ή αστυνομικό του πιο συνηθισμένου αστυνομικού δράματος αφού σκέφτεται, αυτοσχεδιάζει -σχεδόν σε ρόλο McGyver- έχοντας αρκετές γνώσεις και παίρνει μέρος σε σκηνές δράσης χρησιμοποιώντας αποτελεσματική αυτοάμυνα ενώ μισογυνιστικά σχόλια που απασχολούν με λάθος τρόπο αντίστοιχες σειρές εδώ προσπερνούνται με φανερή και άκρως ικανοποιητική απαξίωση από τη μεριά της πρωταγωνίστριας.


Η σειρά είναι γυρισμένη κυρίως εκτός γραφείου με πολλά εξωτερικά γυρίσματα σε εγκαταλελειμμένα κτήρια και το δάσος, που δίνουν χώρο για αρκετή δράση, αυτοσχέδιες βόμβες και ενδιαφέρουσες λήψεις με την κάμερα. Η σκηνοθεσία παίζει αρκετές φορές με τον φωτισμό για να αποκτήσει την επιθυμητή αίσθηση της σειράς καθώς κατατάσσεται και στο είδος του θρίλερ αν και αν θα έπρεπε να χαρακτηριστεί με κάποιον τρόπο τότε θα μπορούσε να καταταχτεί πιο εύκολα ως σασπένς αστυνομική ιστορία μυστηρίου.


Η ιστορία είναι αρκετά εύκολη στη παρακολούθηση καθώς μπορεί να γίνει τμηματικά αφού τα 3 μεγάλα arcs που λήγουν με σημαντικά γεγονότα για την πορεία της υπόθεσης. Η σειρά αρχικά μας εισάγει στον χαρακτήρα και τα κίνητρα της Reina με ένα πρώτο arc απέναντι σε έναν ντετέκτιβ που χρησιμοποιεί μεθόδους αμφιβόλου ποιότητας για να κερδίσει την εύνοια της αστυνομίας και παίζει καταλυτικό ρόλο στην παρουσίαση των αρνητικών στοιχείων της πρωταγωνίστριας που αργότερα θα έχουν αρνητικές συνέπειες στην έρευνά της. Στο δεύτερο κομμάτι μάς απασχολεί η απαγωγή κακοποιημένων γυναικών από ίδρυμα οργανωμένο από του θολωμένους συζύγους τους με τη βοήθεια εγκληματικής ομάδας όπου η πρωταγωνίστρια αναθεωρεί τις μεθόδους της και τη στάση που κρατούσε απέναντι στους γύρω της και τέλος κλείνουμε με τη λύση της υπόθεσης που βασάνιζε την πρωταγωνίστρια, την εύρεση του ανθρώπου που ουσιαστικά οδήγησε σε θάνατο την αδερφή της. Τρία ξεκάθαρα και αρκετά οργανωμένα arcs που κλείνουν ικανοποιητικά την ιστορία έχοντας κλείσει όλες τις ανοιχτές τις υποθέσεις.

Ήταν άψογη όμως η σειρά; Θα μπορούσε αν έδινε λίγο παραπάνω χρόνο σε δευτερεύοντες χαρακτήρες και τον εργασιακό χώρο της Reina. Αντίθετα μαθαίνουμε κάποια σκόρπια υπονοούμενα για το παρελθόν κάποιων συνεργατών της και η σχέση τους με την πρωταγωνίστρια φαίνεται να παραμένει τυπική μέχρι το τέλος. Ο ρόλος της αστυνομίας είχε έδαφος να είναι λίγο πιο ενεργός, αντίθετα όμως κατά το μεγαλύτερο μέρος της σειράς περιορίζεται στο να κριτικάρει τις ενέργειες της ομάδας αντι-ντετέκτιβ και τα τεχνάσματα που χρησιμοποιεί η πρωταγωνίστρια ώστε να ξεφεύγει από το μάτι του νόμου όταν οι περιστάσεις το απαιτούν. Οι ερμηνείες συγκεκριμένων ηθοποιών επίσης είχαν σίγουρα περιθώρια για βελτίωση και η εισαγωγή των αντιδράσεων των υπόλοιπων πρακτορείων ντετέκτιβ αλλά και η απασχόλησή τους με την υπόθεση θα μπορούσε να γίνει πιο σύντομα μέσα στη σειρά.

Παρόλα αυτά σαν σύνολο είχε ικανοποιητικό αποτέλεσμα, με τον κύριο «κακό» της υπόθεσης να μένει πιστός στα κίνητρα και την ιδεολογία του σκιαγραφώντας το παρελθόν του σε μεγάλο βαθμό μέχρι το τέλος της σειράς αλλά και να αντιμετωπίζει επάξια τις πρακτικές της πρωταγωνίστριας πλέκοντας έναν ιστό βασισμένο στα ελαττώματά της.



Αν επιθυμείτε να δείτε γυναίκες πρωταγωνίστριες σε ιστορία μυστηρίου, δράση, δολοπλοκία και αρκετό ανθρωποκυνηγητό τότε το Tantei no Tantei είναι μια καλή επιλογή για να περάσετε το βράδυ σας. Την σειρά μπορείτε να την παρακολουθήσετε ολόκληρη δωρεάν στο Chrunchyroll.

Personal Verdict: 7.5 /10

Crunchyroll







1 σχόλιο:

  1. Πολύ τρέξιμο και έντονο οικογενειακό δράμα. Η αδερφή που εμφανίζεται στο εργασιακό περιβάλλον της Κοτοχα που προηγουμένως έκανε αυτά που έκανε.
    Η τελική στόχος της πρωταγωνίστριας υπονοήθηκε ποια ήταν αν και ήμουν ανάμεσα σε αυτήν και με μια συνάδελφό της.

    Αρκετοί παρακμιακοί ντετέκτιβς που χρησίμευαν ως ορεκτικά για να μένει η όρεξη ζωντανή για το βασικό πιάτο. Καλοφτιαγμένο και καλοστημένο γενικά, αρκετά μελοδραματικά στοιχεία βέβαια που δεν με άγγιξαν όχι επειδή οι ερμηνείες δεν με έπεισαν αλλά ίσως επειδή δεν δέθηκα τόσο πολύ με την ιστορία και τις/τους χαρακτήρες με τα πάθη τους, αρκούμενος σε ρόλο ουδέτερου παρατηρητή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή